NECİP FAZILDAN ŞİİRLER

Necip Fazıl
BeyitÖPMEK
Ellerime uzanan dudakları tepeyim;
Allah diyen, gel , seni ayağından öpeyim!
1976
BeyitGÜZEL
Güzel Allah’ım, senden ne gelecekse gelsin ;
Sen ki, rahmetinle de, kahrınla da güzelsin...
1977

BeyitYAKINLIK
Neye yaklaşsam, sonu uzaklık ve kırgınlık ;
Anla ki, yok Allah’tan başkasına yakınlık...
1977

BeyitİŞTE
Verirler ?ben acizim, kudret senin? dedikçe
Verenin şanı büyük sen iste istedikçe!
1980
BeyitRAHMET
Yaradan rahmetini kahrından üstün saydı;
Ne olurdu halimiz, gözyaşı olmasaydı?
1982

BeyitANLAMAK
Anlamak yok çocuğum, anlar gibi olmak var;
Akıl için son tavır , saçlarını yolmak var...
1983

BeyitO DİYORSA
Gözüm, aklım, fikrim var deme hepsini öldür!
Sana çöl gelen , O , göl diyorsa göldür!
1977
BeyitAllah DOSTU
Allah dostu odur ki, nefsine tek pay biçmez;
Kırk yıl bir ekşi ayran özler de onu içmez.
1940

BeyitOYUNCAK
Ben bir atım, iradem , elinde binicimin;
Bir çocuk oyuncağı, ucunda bir sicimin...
1976

BeyitSUAL-CEVAP
Sual: Ey veli,insan nasıl olmalı, söyle!
Cevap: Son anda nasıl olacaksa hep öyle...
1973
BeyitAKIL
Akıl akıl olsaydı ismi gönül olurdu;
Gönül gönlü bulsaydı bozkırlar gül olurdu.

Post a Comment

Previous Post Next Post